Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2016

Ζούμε μέσα στην μεγαλύτερη παλιανθρωπιά και αθλιότητα , που ένας ελεύθερος άνθρωπος και ακόμη μη " βαλλόμενος " από τις κάμερες και τα σύγχρονα όπλα τους, χημικά και νανοσωματίδια, θα πίστευε ότι είναι θρίλερ μελλοντολογίας.
Οι  διαχειριστές αυτοί - εκτελεστές  των "έξυπνων -σατανικών κατασκευών " , δεν έχουν εν συναίσθηση, ήρεμο συλλογισμό , νηφάλια  ανθρώπινη σκέψη ,που θα απέτρεπε κάποια μοιραία θανατηφόρα χτυπήματα . Το θύμα ,που τους έχουν παραχωρήσει , -οι άλλοι -,που θέλουν να "φαίνονται " κάπως καλύτεροι  απ΄αυτούς και τους προστατεύουν , η εργάζονται  -απεργάζονται θάταν πιο σωστό την εύρυθμη λειτουργία της πολιτείας .

Και με αυτές τις συνθήκες άκρατης σιωπής που έχουν επιβάλλει στους δυστυχείς εμάς και τους περίοικους , κανείς πια δεν μιλάει , μόνο βουβά παρακαλετά βλέμματα , βλέμματα που φωνάζουν "μας βασανίζουν οι μεσσαιωνιστές" , ποιός θα τους διώξει για να ησυχάσουν  όσοι αντιστέκονται και δεν γίνονται άθλια υποχείριά τους.;
Κανείς από την συνενοχή ,που διαφαίνεται , μόνο μια οργή τεράστια , ένα κύμα δημοκρατικής αλληλεγγύης όλων μας και ενημέρωσης όσων δεν έχουν ακόμη πειραχθεί.

Απόγευμα , προσπαθώντας για τα πιο απλά πράγματα , τα οποία εδώ στην γειτονιά του τρόμου γίνονται μόνον όταν δώσουν εντολή οι {εκείνοι },  μας σημάδεψαν με τα κύματά τους , και το κεφάλι έ
σπασε σαν σε χιλιάδες μικρά θραύσματα.
 Ο πανικός της άγνοιας και του θανάτου προσεχώς , αφού κάτι διοχετεύθηκε απειροελάχιστης μορφής, αλλά το κραυγάζω υπαρκτό και ένιωσες λες και πολλές μέλισσες ρίχνουν το δηλητήριό τους στο αριστερό ή δεξιό μέρος του κεφαλιού σου.
Πως τα αντιμετωπίζει ένας καθημερινός άνθρωπος , μη ειδικός όλα αυτά τα πρωτοφανή σε σαδισμό , ναζισμό , βασανιστήρια ανθρώπων που έχουν αυτή την διεστραμμενη θανατερή εξουσία των αόρατων και ορατών όπλων τους;
Ποιά δράση θα σε προστατεύσει από τον αργό - βασανιστικό θάνατο ; 
Όλοι οι κατέχοντες θέσεις  γνωρίζουν και δεν δύνανται να αποφύγουν τα χειρότερα , ή κάποια άλλα σκοτεινά εξυφαίνονται πράγματα;
Εμείς μετά τα σημερινά  , που δεν προβ΄λεπουμε τι μας περιμένει ακόμη , γιατί με τα γραφόμενά μας έρχονται και οι απειλές , " για χειρότερες αγριότητες και του κεφαλιού ο καρκίνος με την απίστευτη ιστορία δρομολόγησης βίαιας εισβολής στο κεφάλι απειροελάχιστης μεταλλικής μάζας",  βρισκόμαστε πλέον μεταξύ ανθρώπινης και θεϊκής( φυσικής)  δικαιοσύνης( παράφραση από το τέλος της φόνισσας του  Παπαδιαμάντη).
Τους γνωρίζετε, τους ξέρουμε , σαν πάζλ θανάτου μοιάζει..

1 σχόλιο:

doraF είπε...

Με αυτά όλα , το ένα φέρνει το ΄άλλο , η μνήμη ανέσυρε τον τραγικό γρήγορο χαμό συναδέλφου.
Ο καρκίνος δεν χαρίστηκε και δεν καθυστέρησε ... είχε αρπάξει τα μαλλιά της κεφαλής και έτρεχε.