Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

το ταξιδι


ένα ποίημα αστράφτει απρόσιτο σε μια άσχετη μέρα
Στον σταθμό του μετρό.
Συνωστισμός ανάμεσα σε αφίσες
σ΄ένα φως νεκρό που κοιτούσε επίμονα.
__
το τρένο ήρθε και παρέλαβε
πρόσωπα και χαρτοφύλακες.
__
Κατόπιν σκοτάδι. Καθόμασταν
στα βαγόνια σαν αγάλματα
που σέρνονταν στις σπηλιές.
Εξαναγκασμός, όνειρα, εξαναγκασμός.
___
Στους σταθμούς κάτω απ΄ την επιφάνεια της θάλασσας
πουλούσαν τα νέα της νύχτας.
Ο κόσμος ήταν σε κίνηση, θλιμμένος,
σιωπηλός κάτω απ΄τις πλάκες των ρολογιών.
__
Το τρένο μετέφερε
πανωφόρια και ψυχές.
__
Ματιές προς όλες τις κατευθύνσεις
στο ταξίδι μέσ΄απ΄το βουνό.
Καμιά αλλαγή ακόμη.
___
Όταν πλησιάσαμε την επιφάνεια όμως
άρχισαν οι αγριομέλισσες της ελευθερίας να ζουζουνίζουν.
Βγήκαμε από τη γη.
__
Η ύπαιθρος χτύπησησε μια φορά
τα φτερά της κι έμενε ακίνητη
κάτω από τα πόδια μας, απλωμένη και πράσινη.
___
Ο αέρας γέμισε
την αποβάθρα με σταχυα.
___
Τελευταίος σταθμός! Ακολούθησα
τους άλλους που απομακρύνονταν.
___
Πόσοι να ήταν; Τέσσερις,
πέντε. Μετά βίας περισσότεροι.
___
Σπίτια, δρόμοι , σύννεφα ,
γαλάζιοι όρμοι, βουνά
άνοιξαν τα παράθυρά τους.
___
Tomas Transtromer : "Τα ποιήματα"
____
ο πίνακας είναι του -Paul Signac-