Αποχαιρετισμός στον φίλο μας Πάνο

Αν πεθάνω
αφήστε το μπαλκόνι ανοιχτό.
Το παιδί τρώει πορτοκάλια.
(Απ’ το μπαλκόνι μου το βλέπω)
Ο θεριστής θερίζει το σιτάρι.
(Απ’ το μπαλκόνι μου τον ακούω)
Αν πεθάνω
αφήστε το μπαλκόνι ανοιχτό.»-Φ. Γκ. Λόρκα
Αποχαιρετισμός στον φίλο μας Πάνο, τον όμορφο νέο Άνθρωπο , τον Κυρ Πάνο , όπως τον αποκαλούσαμε από εκτίμηση και σεβασμό , που η ζωή δεν του χαρίστηκε
και πολύ . Τον "πλήγωσε η καρδιά" , τον "πρόδωσε " το σώμα , τον απομόνωσε η κραυγαλέα " βαρβαρότητα " του σήμερα -
και μοναχός πια απέδρασε από την ταλαιπωρία των επίγειων για τα μεγάλα μονοπάτια , τα μονοπάτια που δεν έχουν επιστροφή!
/Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ’, ακουσθεί
αόρατος θίασος να περνά
με μουσικές εξαίσιες, με φωνές—
την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου
που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανωφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που φεύγει./Κ. Καβάφης