Και ημερολόγιο να κρατούσε θα υπήρχαν κενά διαστήματα.
Σε τούτη την παράνοια των κρυμμένων ανθρώπων;- ποντικών , δεν υπάρχει κενό , δεν υπάρχει - άχ ηρεμήσαμε , σιγά, μη μιλάς δυνατά , να τώρα, δεν μας "χτυπάνε " , ησύχασε μωρέ έστω για το λίγο που μας ξεχάσανε. 
Σαν παραμύθι ακούγεται και μοιάζει η ηρεμία της ειρήνης ,που αναφέρει και ο μεγάλος ποιητής Γ. Ρίτσος - ειρήνη και δημοκρατία είναι να μπορείς ήσυχα να φτιάχνεις τα φρέσκα φασολάκια σου , όπως και οι γυναίκες καθώς να καθαρίζουνε κρεμμύδια- κατά τον άλλο ισάξια μεγάλο ποιητή μας Κ. Γ.Καρυωτάκη.
Να σε αφήνουν να βλέπεις αυτό που επιλέγεις και αγαπάς , να περπατάς και να κοιμάσαι , χωρίς να προστατεύεις με τα δύό σφιγμένα χέρια την κοιλιά σου , το κεφάλι , τα κόκαλά σου .
Τα κόκαλα τάχεις ακούσει να τρίζουν όταν άρρωστος περπατάς στον μακρύ διάδρομο του πανεπιστημιακού νοσοκομείου Ιωαννίνων , και από κάταγμα τάχατες , μετ΄ απανωτά " δειλά , αλλά φονικά αγγίγματα στα οστά , έχεις την τελική διάγνωση " έχουν εστίες παντού σχεδόν ".Και τώρα οργή και θλίψη και πόνε τι κάνουμε;
Χαθήκαμε , χάθηκε . Θα επιστρέψει πάνω σας ο πόνος , η θλίψη , η ασίγαστη οργή? .
Γιατί χτυπάς " κρυμμένε άκαμπτε ποντικέ " , τα κόκαλα ;
Πρώτα εισχωρούν με τα χημικά τους εκεί που έχεις ΄κάταγμα και μετά με την ηδονή του "κάνω κακό " "σκοτώνω γιατί μου αρέσει και γιατί με "βάζουνε" , πληγώνουν τα γόνατα, την πλάτη , το χέρι , το ισχίο , το κότσι μαυρίζουν την περιοχή και σε αφήνουν με ερωτηματικό για το μοιραίο.
Θέλετε να αποτελειώσετε την φύτρα του; ακούγεται - θα σας καταγγείλω στους γιατρούς που μάχονται για την υγεία και εδώ που αναφερόμαστε ,των οστών -.
Τι μισούν περισσότερο αυτοί , που δεν έχουν ευαισθησίες και "απολήξεις πόνου" για τίποτα άλλο πέρα του αρρωστημένου ευαυτούλησμού τους  ;
Τους άλλους ανθρώπους ή τον εαυτό τους , που έχει χάσει κάθε ανθρώπινο χαρακτηριστικό , και έχει μείνει μόνο η φόρμα , δηλ , η εξωτερική μορφή να δηλώνει τούτους , -που χτυπάνε ανυπεράσπιστους ανθρώπους , με σκοπό τον θάνατο μέσα από τον καρκίνο-, στα δημοτολόγια της στατιστικής υπηρεσίας σαν ανθρώπους./
{ ο πίνακας έχει τίτλο : δημοπρασία ελπίδας :}