Η χώρα του , εφόσον κάτι δεν
φαίνεται και δεν είναι χειροπιαστό , άρα δεν υπάρχει και κοιμόμαστε μακάριοι ηγεσία και λαός ( όσοι δεν σφαδάζουν και δεν ξαγρυπνούν).
Έτσι και απόψε ξαγρυπνώντας "με την
θέλησή μας" βεβαίως θάλεγαν οι υπεύθυνοι των τυχών μας , θα
εξιστορήσουμε παραμύθια πάλι για δράκους , μέδουσες δολοφόνους , οπλισμένα
"ανδροειδ'η" ,που κανιβαλίζουν στα καταγάλανα ύδατα της υπέροχης
χώρας.
Η προσπάθεια να σε βαλουν στην λαιμητόμο
με το κεφάλι μισό πόντο από τους δήμιους , χαράς ευαγγ'ελια για τους έχοντες
και ελέγχοντες αυτή την Οργουελική κοινωνία, έχει εισέλθει στην τελική ευθεία
θαρρώ .
Οι κανιβαλίζοντες και
σαλιορεπίζοντες μοχθηροί και κυνικοί σε κολλάνε στον τοίχο με όποιο τρόπο άτιμο
, λιγότερο άτιμο ,ύπουλο μπορούν και εκεί ή σε σκοτώνουν με ένα από τους
έξυπνους τρόπους που χρησιμοποιούν , χωρίς ποτέ να συλλαμβάνονται για απόδοση
ευθυνών , - ή σε οδηγούν απελπισμένο με χαμένα όλα τα όπλα του πολίτη για την
υπεράσπιση της ζωής , σε λύσεις λύτρωσης ( αυτοχειρίας ,- ιδανικοί
αυτόχειρες , - μακριά από εμάς).
Το παραμύθι τώρα , λαμβάνει χώρα στα ύδατα
του Ποσειδώνα , όπου τρίαινες , τοξικά θαλάμια και γιγάντιες τσούχτρες ,μαζί με
σαλάχια , δολοφονικές σμέρνες και αφιονισμένους δύτες, που μοιάζουν με
ανθρώπους , συνωστίζονται κάπου εκεί στην θάλασσα της κατηφορικής πλαγιάς ,που
την πλησιάζεις με σκόνη από τον ελάχιστο χωματόδρομο στο τέλος του
δρόμου.
Η ζέστη αυτής της Κυριακής , μαζί με την μουντάδα τ΄ουρανού , δημιουργούσε μια αποπνικτική
, στριφνή ημέρα , που σαρδόνια τίποτα καλό δεν προμηνούσε.
Ο δρόμος, η διαδρομή έως ότου φθάσεις στις αλμύρες της μικρής παραλίας , παρά τον δυνατό ήλιο
, τον καύσωνα της πολύ ζεστής ημέρας, ήταν
μια όμορφη διαδρομή με εναλλαγές τοπίων .
Το βλέμμα μια χανόταν στα χρυσαφένια χωράφια , που γίνονταν σχεδόν
άσπρα ,αφού ο ήλιος καταμεσήμερο πια έχει ριγμένες κατακόρυφα τις ακτίνες του πάνω
στα σπαρτά και μια ξεκουραζόταν στις πρασινόγκριζες ελιές και τα σκουρόχρωμα πεύκα.
Ένα νόστιμο ψωμί ,από το χωριό και το παγωμένο νερό σου έφτιαχνε την
διάθεση και κόντυνε τον χρόνο της άφιξής
σου στην παραλία για την δροσερή βουτιά και την επαφή με το Καλοκαίρι ξανά.
Για το τι συνέβη σε κείνη την παραλία θα σας θυμίσει λίγο από Κρόνενμπεργκ, Κάρπεντερ, τέρας του Λόχνες και άλλα σπλάτερ .
Πέρασαν μέρες από εκείνη την οδυνηρή Κυριακή και πάλι τα πράγματα είναι σκεπασμένα με τρόμο και φόβο, αλλά μιας και απόψε μας θέλουν ξαγρυπνία ( λόγοι που φαντάζεσαι πολλοί και όλοι έχουν το κακό σαν αιτία), ας τα εξιστορήσουμε για να προστατευθούμε όλοι μαζί????
Έχεις γυρίσει από σινεμά , όπου με
φόβο και πάντα με τα χέρια σφιγμένα στεφάνι στην κοιλιά ,παρακολουθείς την
ιστορία να κυλάει στο πανί του άσπρου τοίχου.
Για το τι συνέβη σε κείνη την παραλία θα σας θυμίσει λίγο από Κρόνενμπεργκ, Κάρπεντερ, τέρας του Λόχνες και άλλα σπλάτερ .
Πέρασαν μέρες από εκείνη την οδυνηρή Κυριακή και πάλι τα πράγματα είναι σκεπασμένα με τρόμο και φόβο, αλλά μιας και απόψε μας θέλουν ξαγρυπνία ( λόγοι που φαντάζεσαι πολλοί και όλοι έχουν το κακό σαν αιτία), ας τα εξιστορήσουμε για να προστατευθούμε όλοι μαζί????
Τα χέρια απόψε σφιγμένα περισσότερο
,γιατί πρέπει να προστατέψεις το στομάχι σου , οι κορτιζονούχες αλοιφές και η
αντιβίωση με τα αντισταμινικά καπάκι ,θέλουν γερά όργανα για να λειτουργήσουν
γρήγορα , να προλάβεις την μόλυνση και το βασανιστήριο του κνησμού ,μέχρι
γδαρσίματος της σάρκας .
καυμένα σώματα τι τραβάτε ( η εποχή
του μεσαίωνα και των ναζί ξαναξύπνησε και είναι εδώ), ταλαίπωρη σάρκα που
κραυγάζεις εσοες, αφήστε μας ήσυχους , να ηρεμήσουμε , να καταλαγιάσει ο τρόμος
και πόνος.
Και ΄'ολα αυτά τα γιατρικά που μας
φορτώσανε οι δερματολόγοι , πως προήλθαν , θρίλερ του Κάρπνεντερ θα σας θυμίσει
η ιστορία.
'Εχει δράκους , δηλητηριώδεις
γιγαντιαίες μέδουσες , ανθρωπο-σμέρνες ,που χτυπάνε , πλοκάμια τεράστια που σε
περιζώνουν και ανθρωποειδή ,που ξεπηδάνε με σάλτο από τον βυθό και σε
περιποιούνται καταλλήλως για το νοσοκομείο και αν προφτάσεις.
Καλύτερα για σένα εννοείται να
μείνεις καταμεσής της θάλασσας από οδυνηρούς τοξικούς πόνους ή αν σε λυπηθεί ο
"΄πανάγαθος, που τα πάνθ΄΄ ορά " να μείνεις ανάσκελα πρησμένος με
μώλωπες από ανακοπή.
- Δεν πήγε κατ΄ευχή το σχέδιο τους
και προσπάθησα να ξεφύγω , όχι σπουδαία πράγματα με ξαναγραπώσαν και έγινα
μετα΄μάρτυρας της Χιροσίμας και του Ναγκασάκι εκεί στον κόλπο των λουομένων .και
απόψε μετά από δέκα τρεις ημέρες αγώνα ιατρικό επέστρεψαν σαν όρνια πάλι να μας
"ξαναβάλουνε " παραγγελία θανάτου και να μας εξολοθρεύουν τα
"όργανα" που θα δυιλίσουν τα φάρμακα ,που πήρες μετά την όμορφη
ταινία που με " φόβο" πάντα παρακολουθείς.
Όλη την νύχτα να πονάς δεξιά ψηλά
κάτω από το στέρνο ,λίγο παρακάτω , με συνεχόμενους σπασμούς και εισπνοή
χημικών ,που κεντράρουνε το υποψήφιο κομμάτι για θυσία στον θεό- έμπορα του
θανάτου και στην νομή της εκάστοτε εξουσίας , που νομίζει ως αφεντικό
πράττοντας , εσένα για δούλο προς σφαγή .
Τα χημικά τις προηγούμενες ημέρες ,
κεντράρανε την αλλεργία και κατορθώσανε να σου κάνουνε το σώμα σαν της
πασχαλίτσας , η σαν κοτόπουλο ροδοκκοκινισμένο.
-----Θα αναρωτηθείς τι συνέβη την
προηγούμενη Κυριακή στα ήσυχα νερά του κόλπου , που κακιά την ώρα βρέθηκες
από τον καύσωνα την σκληρή εκείνη μουντή μέρα;
Το θρίλερ ξεκινάει , αφού φθάνεις
μέσα από μια ωραία διαδρομή που όσο πλησιάζεις είναι γεμάτη από ελιές και πεύκα
, στην μικρή δε παραλία του έχει αρμύρες ,για να εκμεταλευτείς την σκιά τους.
Με λαχτάρα από την άκρη , την μεριά
των βράχων ξεκινάς την οδύσσεια στο νερό .
Με τα βατραχοπέδιλα σύμμαχο
απομακρύνεσαι στα πιο βαθιά καθαρότερα νερά , πλησιάζεις ένα βράχο παίζεις με
έναν αχινό , ακούς κάτι σαν να βουτάει από πίσω σου , γυρίζεις ήσυχα , μπα
θάταν κανένα ψάρι μεγαλύτερο ,που κυνηγούσε τα μικρότερα.
Ησυχάζεις προς στιγμή ,αλλά πάλι κάτι
δεν σου αρέσει , είναι η μέρα μουντή και δεν έχεις ορατότητα , δεν φοράς και
την μάσκα.
Γυρίζεις και αρχίζεις να κολυμπάς
ύπτια και στα πενήντα μέτρα κάτι τρομερό και σκοτεινό σε αρπάζει βίαια και σε
ακινητοποιεί . Το χτύπημα ΄΄ερχεται μετά ,αφού έχεις παραλύσει από κάτι
δηλητηριώδες νευροτοξικό ,που σε μάγκωσε . Κάτι σε διαπερνά μετά σαν σφαίρα και
στον τρόμο σου πάνω έρχεται σαν ρύγχος σιδερένιο και σου τρυπά την πλάτη , λίγο
κάτω από τον ώμο.
Βρίσκεσαι στην πιο ανίσχυρη θέση
παραλυμένος , με ένα σιδερένιο μάγκωμα στην πλάτη και τοξικό αφόρητο πόνο ή
ίσως ο πόνος άρχισε μετα΄όταν κατάφερα να τους ξεφύγω . Χτυπώ τα πέδιλα
πανικόβλητη να γυρίσω προς πίσω στην ακτή ακούγοντας από το στόμα μου μόνο
συλλαβές πόνου.
Σε μια στιγμή ξεφεύγω , αλλά δεν
προχωρώ γιατί κάτι με ξανασυγκρατεί και κάτι σαν σφαίρα ( που δεν εξηγείται ή
εξηγείται μήπως ήταν αναισθησίας) με νέκρωσε στο υδάτινο σημείο εκείνο του
τρόμου.
Μέσα στον εφιαλτικό τρόμο κολλημένη ,
ακούω θόρυβο και κάτι να ανοίγει κάτω από τα πόδια μου και παρουσία ανθρώπου με
βατραχοπέδιλα να αναδύεται από κάτω ,όπως και θαλάσσια ζώα ίσως δεν πολυθυμάμαι
με μεγάλα πλοκάμια ή και πτερύγια;
Με ακούμπησε ίσως και να με
ταρακούνησε και μάλλον σαν να απομακρύνθηκε λίγο ,μη μπορώντας να υπακούσει
στην εντολή " να με χτυπήσει και αυτός στην μαγκωμένη σαν από μέγγενη
πλάτη μου".
Σε κατάσταση νοητικής εγρήγορσης γαι
τον κίνδυνο που αντιμετώπιζα , αλλά σωματικής αδράνειας άρχισα να γυροφέρνω
νομίζω λέγοντας , - άνθρωπος , άνθρωπος ,είναι εδώ θεέ μου , βοήθεια .Και τότε
νοιώθω την παρουσία και δεύτερου ας τον ονομάσουμε " δύτη" να
ανεβαίνει και να με αρπάζει απ'ο το ώμο και να με ταρακουνάει , μου φάνηκε ότι
΄΄ακουσα από τον αέρα , από το νερό μια φωνή θυμωμένη να μου φωνάζει ,γιατί
πήγα εκεί και αναγκασθήκανε να βγούνε στην επιφάνεια και κάτι για θέληση ότι αν
έχω δυνατή θ'εληση πρέπει να τιμωρηθώ ,διότι όλα αυτά γ΄λινονται για να μην
έχουμε δική μας βούληση , αλλά να υπακούουμε προφανώς θα εννοούσε στον Μεγάλο
αδελφό και στην παγκόσμια τάξη .
Και αρχίζει με κάτι σαν πτερύγιο
σιδερένιο να με χτυπάει στο ίδιο σημείο , που με είχε αρπάξει η τεράστια
μεταλλαγμένη μέδουσα.
Η φωνή που καθοδηγούσε ακούσθηκε να
λέει , χτύπησέ την στο ίδιο ακριβώς σημείο για να μη υποψιασθούν κάτι άλλο
διαφορετικό, υπονοώντας από το θαλάσσιο ζώο.
* Πίστεψα πια ότι θα με σκοτώσει ,
όταν μια υπόκωφη φωνή σε άλλου μήκους κύματος εγκαλούσε κάποιον να το
σταματήσει , γιατί το υπνωτισμένο ανθρωποτέρας θα την σκοτώσει. Τότε κάποιος
άλλος όχι και τόσο πρόθυμος το κάλεσε να πάει πάλι προς τα κάτω , στον βυθό
περνώντας , δεν θα το πω με σιγουριά , από το πόδι μου , όπως ξέρεις εσύ να
κάνεις του σφύριξε υπόκωφα.
Εφιάλτης στα ζεστά νερά με τα
"τέρατα σε υπερδιέγερση "
Καλούσα σε βοήθεια μονολογώντας, τι
έιναι τούτο το χθ'ονιο ,που συμβαίνει στα νερά των θαλασσών μας;
Κανείς από την ακτή , δεν έβλεπα να
κινείται , και παρόλο τους φρικτούς πόνους ,που είχα μετά από αγώνα και αγωνία
θανάτου κατάφερα και βγήκα μόνη μου στην ακτή σφαδάζοντας σαν να σε κόβουνε
μαχαίρια
Κ οντολογής βρέθηκα σε χρόνο σχετικά
γρήγορα ,αλλά εφιαλτικό στο νοσοκομείο και ξανά σε άλλο ειδικό δερματολογοικό ,
με διαγνώσεις ΄μεδουσες , τσούχτρες , αλλά και χτύπημα , μώλωπες στην πλάτη και
στο σώμα παρακάτω και στο πόδι ένα ζικ ζακ κατακκόκινο . Ακόμη παλεύω τις
πληγές που ζέχνουν και υποτροπιάζουν , γιατί με τα χημικά από αέρα δεν με
αφήνουν να καταλαγιάσουν και το συκώτι επίσης , που το πληγώνουν δεν του
επιτρέπουν με την τακτικότητα που πρέπει να απορροφήσει τα αντιβιοτικά ,.
Γιαυτό σας εξιστορώ μεσάνυχτα , προς
το πρωί , ύπνος- που να σε αφήσουν να έχεις ,για να καταπραύνει και η αλλεργία
σου , αφού απόψε μυριστήκαν πάλι τις πληγές σου και θέλουν αίμα .
Και τι ειρωνία ,οι υπεύθυνοι που
απευθύνθηκες ,σωστά και λογικά σε προτρέψανε να μη σταματάς για τίποτα την
αντιβίωση , αλλά οι " έχοντες τον έλεγχο " σου βασανίζουν στομάχια
και συκώτι , παρόλα αυτά την πήρες πάλι και απόψε , μέχρι την παρασκευή
όμως που θα σε ξαναδούν οι δερματολόγοι;;;;;;
Και αυτά τα χημικά ,που ρίχνουν κατά κόρο μέσα στο σπίτι μας και διεγειρουν την πληγή και την αλλεργ'ια , θα κάνεις κανείς κάτι ;
Θα πεθάνουμε "κυβερνώντες " , δεν είμαστε δα και τόσοι πολλοί για αναλώσιμοι στα αιμοβόρικα τέρατα θυσία... .....
Θα πεθάνουμε "κυβερνώντες " , δεν είμαστε δα και τόσοι πολλοί για αναλώσιμοι στα αιμοβόρικα τέρατα θυσία... .....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου