Αντί γιορτινών ευχών  , μετά λύπης απέραντης σαν ωκεανού, καταγγέλλω ξανά και ξανά, μέχρι πότε , όπως το πάνε, έως το τέλος μας από τα χεράκια τους τα  άσπιλα - μαύρα!

Σας αρέσει ο κινηματογράφος; ναι και εγώ είμαι σινεφίλ, με ταξιδεύει και γενικά προσπαθώ να αποδράσω -όσο  και όπου - μας αφήνουν  τις μια- δύό ώρες ,που είμαι στην αίθουσα. και να ταξιδέψω μαζί με την  ταινία.

Όταν σε « ψεκάζουν ε » όμως με  καρκινογόνα χημικά , που από την οσμή και την επίδραση  είναι σαν να έκανες αξονική τομογραφία εγκεφάλου ,μένεις με το στόμα  να χάσκει μπρος σε μια   άβυσσο ενός διεστραμμένου φασισμού ,που όλο μας κυκλώνει.

Και μένεις εμβρόντητος όταν γίνεται σε μεγάλους κινηματογράφους όπως απόψε στο

Odeon Starcity Συγγρού ;

Φανταστείτε  τον πανικό ενός ατόμου εγκλωβισμένου  μέσα στην αίθουσα να εισπνέει τις παραπάνω καρκινογόνες ουσίες , μήπως και τους ξεφύγει κανείς και ζήσει υγιής , και τι σύμπτωση  προς το τέλος της ταινίας  «ένας άλλος κόσμος» , όπου ακραίες ναζιστικές ομάδες πολιτών  επιτίθενται στους χώρους καταλυμάτων  προσφύγων και μεταναστών , τότε ρίξανε και τις πιο δραστικές ουσίες , που χτυπάνε άμεσα τον εγκέφαλο.

Βούληση χρειάζεται για να σταματήσει πια αυτό το κακό , με τον εντοπισμό  ενός δικτύου προφανώς μεγάλου  ,που μένει στην σκιά και μένει ατιμώρητο , δεν λογοδοτεί για ενέργειες ,που εν δυνάμει σε προετοιμάζουν για ταξίδι στην Αχερουσία.

Επιτέλους η κάθε ανθρώπινη ζωή είναι αδιαπραγμάτευτα μοναδική και σεβαστή, και όλοι μα ’όλοι  οφείλουν να πληρώνουν προς παραδειγματισμό για τις «  παρά τον νόμο και το Σύνταγμά μας δολοφονικές τους πράξεις  και ενέργειες εναντίον της ζωής , του άλλου  , και δη αυτών , που είναι  αδύναμοι να αμυνθούν….

Δεν είμαι πια σίγουρη αν βοηθάει να γράφεις πάλι και ξανά,
 εμμέσως τις περισσότερες φορές να αναφέρεσαι στο πρόβλημα της προσβολής και του φτυσίματος των στοιχειωδών δικαιωμάτων σου για να λέγεσαι άνθρωπος .,
 Αν συγκινεί κανένα ευαίσθητο αυτί ή αν έχεις κάποιους που δεν έχουν υποταχθεί στον φόβο , συμπαραστάτες.;
Μαύρα χάλια όλα κατευθύνονται όπως θέλουν και αν δεν τους βολεύει έτσι τα δημιουργούν με " τα ασύλληπτα ψεύδη που κατασκευάζουν " και την επιτήδεια απομόνωση που επιχειρούν για τον καθένα από εμάς ,που δεν μιλάμε για να σωθούμε όλοι μαζί .
Όλοι μαζί ίσως ;
Γιατί σε λίγο η κοινωνία του Όργουελ θα φαντάζει υποφερτή,.
ας .μιλήσουνε τουλάχιστον όσοι υποφέρουνε από τις ίδιες αιτίες και έχουν υποστεί την "κρυφή απεχθή δοκιμασία των αόρατων - ορατών επιθέσεων της φουτουριστικής ( σημερινής ) τεχνολογίας."

Οἱ λύκοι
Στῆς Πολιτείας τὴ μάντρα οἱ λύκοι! Παντοῦ εἶναι λύκοι!
Ξανὰ στὰ Τάρταρα ἴσκιος, τοῦ ψάλτη λατρεία κ᾿ ἐσύ.
Ψόφια ὅλη ἡ στάνη. Φέρτε νὰ πιοῦμε, κούφιο νταηλίκι,
γιὰ τὸ ἀποκάρωμα ποὺ μᾶς πρέπει, κι ὅποιο κρασί.
Κωστὴς Παλαμᾶς - Ποιήματα

//οι δρόμοι της να ήταν τουλάχιστον μισ' ανοικτοί:;
ποιός έχει την ευθύνη θα μου πεις ,
ψάξε θα το δεις, ,
για να είμαστε τότε πολλοί απέναντι στους λύκους
//

φωτο- έργο του Camille Pissarro

 Η Οικουμενική Διακήρυξη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου του ΟΗΕ (1948) ξεκινά διακηρύσσοντας πως «όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι» – και όταν λέμε όλοι, εννοούμε όλοι!

| (Αν κάποιος φίλος , φίλη έχει παρακολουθήσει τις αναρτήσεις μου θα έχει διαπιστώσει την βάναυση , βάρβαρη καταπάτηση των διακηρύξεων για τα ΑΝΘΡ'ΩΠΙΝΑ δΙΚΑΙΏΜΑΤΑ του ΟΗΕ , στο πρόσωπό μου , μέχρι που να αναρωτιέται κανείς " μήπως και επίμονα, παρ΄ολες τις προσφυγές μου στα αρμόδια όργανα, θεσμούς , επιθυμούν την εξόντωσή μου και το σφράγισμα του λόγων μας; Κ ι ν δ υ ν ε ύ ω, δεν τηρεί κανείς το Σύνταγμα μας και το νομικό μας πλαίσιο , όλα μοιάζει να ελέγχονται πια. ) /
«Τα δικαιώματά σου ήθελες να μάθεις, είπες; Άρπα ένα για αρχή!» γάβγισε ο ασφαλίτης, προσγειώνοντας ταυτόχρονα το κλομπ του στο κεφάλι μου από τη μεριά της λαβής μέσα στον ανελκυστήρα της ΓΑΔΑ. Ήμουν 19, είχα συλληφθεί στον σωρό ύστερα από κάποια «επεισοδιακή» πολιτική εκδήλωση και τη δικαιωματική μου περιέργεια είχα επικαλεστεί σαν ρωτήθηκα «τι γύρευα εκεί». Πηγή: www.lifo.gr
Ανακαλώ καμιά φορά αυτήν τη μνήμη όταν περί δικαιωμάτων ο λόγος, που σήμερα έχουν την 77η «επέτειό» τους. Η Οικουμενική Διακήρυξη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου του ΟΗΕ (1948) ξεκινά διακηρύσσοντας πως «όλοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι» – και όταν λέμε όλοι, εννοούμε όλοι! Έννοια αλληλένδετη με τα ιδεώδη της δημοκρατίας, της ελευθερίας και της κοινωνίας των πολιτών, τα ανθρώπινα δικαιώματα εμπεριέχουν πόνο, πάλη και μπόλικη ελπίδα, ταυτόχρονα όμως έχουν συχνά παρεξηγηθεί σαν το «μακρύ χέρι του δυτικού ιμπεριαλισμού», ένα «ιδεολογικό πλυντήριο» των μεγάλων – και μοιάζει πράγματι υποκρισία να «κόπτεσαι» για τα δικαιώματα μιας εθνικής, φυλετικής, θρησκευτικής, σεξουαλικά διαφορετικής κ.λπ. κοινότητας ή μειονότητας, την ελευθερία του λόγου, του εκλέγειν κ.λπ., ενώ ταυτόχρονα επεμβαίνεις στρατιωτικά ή εξοντώνεις οικονομικά μια ολόκληρη κοινωνία. Το νεοφιλελεύθερο «δόγμα», πάλι, υπεραμύνεται στομφωδώς μεν συγκεκριμένων ατομικών δικαιωμάτων που βασικά σχετίζονται με το κέρδος, την ιδιοκτησία και την κατανάλωση, υπονομεύει όμως συστηματικά, ταυτόχρονα, μια σειρά «ασύμφορα», σαν αυτά της αξιοπρεπούς διαβίωσης, του συνδικαλίζεσθαι, του διαδηλώνειν ή της ελεύθερης μετακίνησης (βλέπε μεταναστευτικό/προσφυγικό). Η δε ελευθερία του λόγου είναι αρεστή κι ευπρόσδεκτη όσο υπηρετεί τον κυρίαρχο (λόγο), αλλιώτικα περιθωριοποιείται. Όμως τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι αυταξία αδιαπραγμάτευτη – εννοείται ότι ενδιαφέρουν οι τυχόν πολιτικές σκοπιμότητες και η ειλικρίνεια των προθέσεων, ωστόσο αυτά ελάχιστη πρακτική αξία έχουν για τους άμεσα ωφελούμενους, που φυσικά και δεν μπορούν να περιμένουν τη μεγάλη νύχτα κάποιας επανάστασης για να «δικαιωθούν», ενώ η εφαρμογή τους δημιουργεί, θέλοντας και μη, κάποιες εκατέρωθεν δεσμεύσεις. Αλλά τι τα γυρεύεις, τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν ήταν ποτέ ευπρόσδεκτα σε κανένα πολιτικοκοινωνικό σύστημα (παρεκτός αν το ευνοούν), ήδη από τον Κώδικα του Χαμουραμπί (1780 π.Χ.), την πρώτη σωζόμενη αναγραφή κάποιων «δικαιωματικών» κανόνων σχετικά με τη μεταχείριση γυναικών, παιδιών και δούλων.
Πηγή: www.lifo.gr Από τον ΘΟΔΩΡΗ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟ
((?
Ποιός νοιάζεται σήμερα,για την αδιαπραγμάτευτη αυταξία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων,καταπατούνται βάναυσα μες στον γενικότερο ορυμαγδό , ποιός θα υψώσει τον λόγο και το σώμα του; ? ))

Ανεμόμυλοι , να γυρίζουν στους αέρηδες μέχρι να καταλαγιάσει  η φύση .
Τότε  ήρεμα και ειρηνικά και αυτοί  γυρίζουν τα μεγάλα φτερά τους στο απαλό πέρασμα  τους.Η κραυγή μας πάλι να χάνεται σε ώτα , με περίβλημα ατσαλιού.
Τι θα γίνει κύριε  κράτος  βρήκες παπά να θάψεις έναν και όπως όλοι γλυκαίνονται και τρελλαίνονται με την εξουσία συνέχισες να θάβεις πολλούς με ασπίδα τα κομμάτια από το σώμα μας !
'Οποια πόρτα και να χτυπήσεις και τολμήσεις και τους θυμίσεις ότι σε μια ευνομούμενη δημοκρατικά οργανωμένη κοινωνία , όταν παραβιάζονται οι βασικοί συνταγματικοί κανόνες και δη των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων , τότε τι μας γλυτώνει.;
Μα τα θεσμοθετημένα όργανα προστατεύουν τους πολίτες από την αυθαιρεσία , το παρακράτος κ.ο.θ, και όμως όσο και αν εκπλήσσεται κάποιος που θα διαβάσει αυτές τις αράδες , ίσως και θυμώσει μαζί μας , η πραγματικότητα είναι αφόρητη και  απελπιστικά τρομακτική.
'Όλες οι πόρτες  που χτύπησες ,σε παραπέμπανε σε μια άλλη πόρτα που εκείνη ήταν υπεύθυνη για να επιβάλλει τον νόμο, ή να μιλήσει.
Πήγαινες όλο αισιοδοξία εκεί , όμως δυστυχία μας ούτε αυτοί μπορούσαν τίποτε περισσότερο , παρά ότι σε καταλαβαίνουμε ,αλλά " ίσως και να πρέπει να πεθάνετε
εσείς για να ζήσουμε εμείς που ακόμα δεν μας έχουν πολυενοχλήσει και δεν μας ζητά α κ ό μ η    το " σύστημα κράτος μας " να πεθάνουμε ;
Τι άλλο μπορώ να γράψω στην οθόνη , για να καταλάβουμε κάποιοι έστω ότι  κινδυνεύουμε  και όλα αυτά τα γραπτά είναι εκκλήσεις για βοήθεια , αλληλεγγύη και κοινή προσπάθεια για τις αρχές και την αξιοπρέπειά μας!
Μας προτρέψανε να στείλουμε  επιστολή στον κ. πρωθυπουργό μας, ίσως ζούμε στην εποχή του μεγάλου γκεμπελισμού και ενημερώνονται όλοι με αλήθειες στα δέκα( 10) τα εννιά (9 ) να είναι το σιχαμένο ψεύδος ή το άσπρο μαύρο των σοφιστών.
Πιστεύω μετά από τόσο μοναχικό αγώνα να ........σωθούμε;
Υ.Σ. όση ώρα γράφω τις λέξεις αυτές τις πληρώνω , γιατί τα πάντα βλέπονται και σκοπεύονται με " επιθέσεις" , πως αλλιώς να τις περιγράψω , δεν γνωρίζω φυσική , βιολογία , υψηλή ιατρική, στην κοιλιακή χώρα και κατά προτίμηση στην δεξιά πλευρά.
Τι να πεις , άφωνος και άρρωστος εν δυνάμει από την νέα τάξη πραγμάτων .
Και που τα έγραψες , τα κατήγγειλες , τα στηλίτευσες, σαν ποντικοί κρυμμένοι χασκογελούν μπρός στο " τυρί " των ανήμπορων ανθρώπων.