Τι θα γίνει κύριε Πρωθυπουργέ ;

Θα κάνετε κάτι μπας και μπορέσουμε να μείνουμε στη ζωή . Στο χέρι σας είναι να δώσετε εντολή στον υπουργό προστασίας του πολίτη να μας προστατεύσει , όπως ορίζει το Σύνταγμά μας ,γατί η προστασία δεν δίνεται μόνο στους επώνυμους , τους        υψηλόβαθμους , τους έχοντες και κατέχοντες, Και εμείς ο υπόλοιπος λαός , και πόσο μάλλον εμείς που μας " επιτάξατε " κατά ένα τρόπο να είμαστε οι σάκοι του ¨μπόξ" για να χτυπάνε στην κυριολεξία και μεταφορικά οι λειτουργούντες παρακρατικά και μεσαιωνικά βάρβαρα , εννοώ βασανιστήρια σύγχρονης τεχνολογίας και τόσο μεσαιωνικά παλιάς.

Οργή, και παραλήρημα θα πείτε , αλλά ελάτε κάποιος από εσάς τους καθόλα άξιους κυβερνώντες στη μοναχική μάχη που δίνουμε ενάντια στις σιωπηλές αυτές δολοφονίες , που και οι γιατροί δεν τεκμηριώνουν  με ευκολία ή με ζήλο.

Τι πρέπει λοιπόν να κάνει ένας πολίτης , που βάλλεται από αυτό το αόρατο σκοτεινό παρακρατικό  δίχτυ;

Απευθύνεται στον εισαγγελέα με τον τρόμο , μήπως του "σακατέψουν  το κεφάλι η άλλο προσβάσιμο  όργανο ,συνεχίζει στον υπουργό προστασίας του πολίτη, συνεχίζει στον υπουργό δικαιοσύνης , συνεχίζει ενημερώνει  τηλεφωνικά τους κομματικούς οργανισμούς , συνεχίζει τηλεφωνεί στο γραφείο για το κοινό του πρωθυπουργού, συνεχίζει γράφει στο διαδίκτυο άρθρα - εκκλήσεις.

Για όλα αυτά πάλι απόψε με το κεφάλι κρατώντας το χτυπημένο, και από τον φόβο ενός εγκεφαλικού επεισοδίου, ξαναγράφω για τα δικαιώματά μου που κατακρεουργήθηκαν και προπάντων το δικαίωμά μου στη ζωή που μόνο σε σίριαλ με παρανοϊκούς θα είχε αυτή την τραγική πορεία η ζωή ενός ανυποψίαστου πολίτη.

Αν πάλι σε τοίχο σιωπής πέσω, τότε ας υποψιαστεί ο καθένας που θα σκύψει σε τούτη την κραυγή  το τέλος , η την κατάληξη .

Θα μας δώσετε βορά στους οικονομικούς γύπες και άλλων λογιών συμφέροντα , ανθρώπινο κρέας για να χορτάσουν την βουλιμία του ελέγχου και της εξουσίας;

Γιατί  εμείς σ αυτή την κρεατομηχανή ;

 Η απάντηση μου θυμίζει μελαγχολικά τον στίχο τραγουδιού " γιατί ήταν γιός του Αντώνη".

Αποδείξτε μας  κύριοι κυβερνώντες ότι είναι αλλιώς και ότι δεν χάθηκε τελείως η ελπίδα .