Σκληρά τοπία , πέτρα και αγκάθια, άγριες γκορτσιές κρεμασμένες στα βαμμένα με ώχρα βράχια . Και η ζωή να ξεμυτάει πεισματάρικα και πολεμώντας να ριζώνει καλύτερα στις πέτρες και τα λιθάρια.******
Έγραφα για σκληρά τοπία , την αντοχή της ζωής που αναπηδάει από την πέτρα .Και έρχεται το βράδυ , όπου πηγαίνοντας στην εβδομάδα Αφρικανικού κινηματογράφου εκεί πια γεύεσαι την αγριότητα της σκληρής στοχοποιημένης επίθεσης εις βάρος γυναικών αμάχου πληθυσμού με όλη τη σημασία της έννοιας , την ναζιστική θηριωδία του όχλου ,που ξεκινάει ο ένας να χτυπάει και μετά αφιονίζονται όλοι μαζί και ο φασισμός ξεπερνάει τον πόνο και γίνεται το " κτήνος "που ηδονίζεται 'όταν σκοτώνει όλο και περισσότερο?
- Πάει καιρός που μας "δώσανε " για το φονικό , αλλά σιγά - σιγά να ηδονίζονται τα " κτηνώδη " ένστικτά τους, και όλοι οι 'ΑΛΛΟΙ Πιλάτοι αδιαφορούν και κάνουν πως πιστεύουν τα "τσιρ'ακια" ,τα " καρακόλια " κατά τον Μάνο Λουίζο ( το διάβασα σήμερα στην μηχανή του χρόνου ότι στην δικτατορία στην ταφή του Σεφέρη τραγούδησε με ομάδα φοιτητών μπροστά στους χωροφυλάκους τα απαγορευμένα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη).Και εσύ ο πολίτης δεν γνωρίζεις γιατί σε επιλέξανε θρασύτατα / ήσουν επικίνδυνος για την πόλη , επειδή δεν ήσουν σαν αυτόν τον όχλο των προγραμματισμένων με τα ακουστικά στ΄αυτιά πιθήκων.Σε αρπάξανε από την ζωή σου με την βαρβαρότητα "καθεστώτων φασιστικών" , που όλοι κατά τάλλα στηλιτεύουμε και έκτοτε είσαι στο σκοτάδι τους , αν μάθεις κάτι από δική σου επιμονή και αναζήτηση μανιώδη , είσαι σαν όμηρός τους και όλοι τριγύρω σέρνουν το βλέμμα τους όταν κραυγάζεις < μα γιατί φωνάζει αυτή και δεν κάθεται όπως ο Α,... , .ο Σ... . ο Π.... κ.α να πεθάνει , αφού πρώτα κατακρεουργήσουμε τις σάρκες τους ( ανθρώπινο κρέας στους εμπόρους κατάντησε η χώρα μας ), ή μήπως αγωνίζεται για την ζωή της επειδή θέλει να ρίξουν την ? κυβέρνησ'η μας? ( ίσως έτσι να μεταφέρουν στους κυβερνώντες οι πληροφοριοδότες τους , που παλιότερα αυτούς οι δημοκρατικοί θα τους είχαν καταδικασμένους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου