ΕΚΚΛΗΣΗ  ή ΕΓΚΛΙΣΗ
Όλοι σε τούτη τη χώρα αμερίμνως προσπερνούν την τραγικότητα και την συνειδητοποίηση ότι εδώ στην τόπο τους ,
δίπλα τους άνθρωποι βασανίζονται , χρησιμοποιούνται σαν όμηροι της αδιατάρακτης διατήρησης του συστήματος ,τους " τελειώνουν" και όλα βαδίζουν χαρούμενα με την " καφεδιά" στο χέρι και την θλιβερή καθημερινότητα επ΄ώμου.
Γιατί , να σκοτιστώ εγώ για " ανθρώπινα δικαιώματα" ,αφού του διπλανού παραβιάζονται κατάφορα, εγώ είμαι " συνεργάσιμος ¨παντού , δεν θα με πειράξουν, έχω την ησυχία μου και βολεύομαι καλά.
Ναι εσύ " αδιάφορε" βασανίζομαι όμως εγώ για να περνάς εσύ με την " φραπεδιά " στο χέρι, σκοτώνουν σιγά σιγά εμένα , χωρίς να το διαλέξω  για να ζήσεις εσύ με το σπιτάκι σου , το εξοχικό σου , τα δανειάκια σου , που θα τα ρυθμίσουν οσονούπω οι"καινούργιοι κυβερνώντες" , γαιτί για σένα ήρθανε , νάσαι σίγουρος , θυσιάζοντας εμένα ίσως και κάποιους άλλους στην ίδια θέση με εμένα!
Εσύ αμέριμνε πολίτη , εσύ απαστράπτουσα δημοκρατία ,
 Γιατί θέλεις να μας θυσιάσεις , σαν άλλες Ιφιγένειες,  στην Αυλίδα( αυλή ) του ακραίου νεοφιλελευθερισμού ,;
Θέλουμε να " Ζήσουμε" ,σαν Άνθρωποι, δεν βλάψαμε κανέναν, προσπαθούμε ακόμη και σε τέτοιες συνθήκες να δημιουργούμε με τα χρώματα την ομορφιά ,
 που λείπει , πονώντας αδιαλείπτως  , με όλα τα κατοχυρωμένα ανθρώπινα δικαιώματά μας παραβιασμένα...
Ίσως σχεδιάζουν το τέλος μας ,το θάνατό μας φυσικό και ηθικό έτσι "ακούγεται " .
Εμείς τη " γλώσσα μας στ΄αστρα θα βγάλουμε"; αλλά δεν αρκούν εδωδά μόνο τα ποιητικά, χρειάζεται και κάποιος να " κάνει κάτι " . Η ΠΟΛΙΤΕΊΑ ;