Μια μακρινή «άλλη» ιστορία

Η ιστορία αυτή εξελίσσεται στην Φιλοθέη , σ ένα αστικό περιβάλλον , ας πούμε στο σπίτι του Θήτα υπουργού.
Εκεί στο σαλόνι του σπιτιού ,μπροστά στον Θήτα, την γυναίκατου, τον εραστή της και την νεαρή Λουκία (από κάποιο έμπιστο γραφείο που τροφοδοτούσε τα υψηλά πρόσωπα ) εμφανίζεται ο Θεός , παντοδύναμος μα κουρασμένος , παντογνώστης αλλά και μόνος.

Έκπληκτοι όλοι , μα και ο Θεός, που συνειδητοποιεί ότι οι άνθρωποι όχι μόνο έχουν κατασκευάσει και λατρεύουν μια πλαστή εικόνα του , αλλά ότι έχει και γιό !
Καλείται τότε ο Χριστός για να αποδείξει την συγγένεια και να λύσει την παρεξήγηση.!
Ο Χριστός οργισμένος από το βλάσφημο θράσος τους, παρόλο που ήθελε να πάρει το βούρδουλα και να τους κυνηγήσει ,όπως κυνήγησε κάποτε τους μικροπωλητές έξω από τον ναό του Κυρίου΄
βάλθηκε να εξηγεί τη θέση του, αφού δεν ήθελε να εκτεθεί στα μάτια των περίεργων αυτών ανθρώπων.
- « Εσύ είσαι ο πατέρας μου;» Ρώτησε ο Χριστός
- « Εγώ απλά είμαι ο Θεός, εσύ έχεις ισχυριστεί ότι είμαι ο πατέρας σου,» είπε ο Θεός ήρεμα.

Και τώρα τα επιχειρήματα του παντογνώστη Θεού.
- « Αρχικά να πούμε ότι ο πραγματικός σου, ο θνητός σου πατέρας, δεν ήταν ο Ιωσήφ, αλλά ο Ιούδας από τα Γάμαλα , που ήταν Ζηλωτής, δηλ. ένας επαναστάτης άνθρωπος ενάντια στους Ρωμαίους και δεν πίστεψε ποτέ του στον ερχομό κάποιου μεσσία , που θα τους λύτρωνε από τα δεσμά των Ρωμαίων.
Ακόμη ότι είσαι ο πρωτότοκος γιός , ότι είχες άλλα τέσσερα αδέλφια και ότι πέθανες εβδομήντα δύο ετών και όχι τριάντα δύο.
Αναμφισβήτητα σταυρώθηκες , αλλά δεν πέθανες επάνω στο σταυρό.
Ήρθαν κάποιοι φίλοι σου, λαδώσανε τους φρουρούς , σε ξεκρέμασαν από τον σταυρό πριν πεθάνεις , σε γιάτρεψαν από τις πληγές και στη συνέχεια παρουσιάστηκες στους μαθητές
σου και εκείνοι που σε είδαν ζωντανό, πίστεψαν ότι αναστήθηκες .»

Τώρα οι απαντήσεις του Χριστού μετά τις αποκαλυπτικές λεπτομέρειες της ζωής του.
- « Εγώ Κύριε, όπως όλοι οι άνθρωποι είχα στη ζωή μου φιλοδοξίες. Η βαρβαρότητα των Ρωμαίων μου έδωσε την ευκαιρία να γίνω Επαναστάτης, με σκοπό να λυτρώσω τον ιουδαϊκό
λαό , από τα δεσμά του και στη συνέχεια να γίνω βασιλιάς των ιουδαίων.
Και συνοπτικά , επειδή ήμουν ένας απλός νέος της εποχής μου, για να γίνω όλα
αυτά έπρεπε να καταστρώσω ένα σχέδιο , που θα το αποδεχόταν όλος ο κόσμος.

Την εποχή όμως εκείνοι οι άνθρωποι ήταν ανασφαλείς , κυνηγημένοι και φοβισμένοι
και ότι τους έλεγες το πίστευαν και πάνω απ΄ όλα είχαν ανάγκη από έναν αρχηγό.
Σκέφτηκα λοιπόν να γίνω ο αρχηγός τους ,ο σωτήρας τους και για να γίνω πιστευτός έπρεπε να τους σερβίρω με τέχνη ένα όμορφο παραμύθι.
Εκείνη την εποχή οι άνθρωποι δεν σε ήξεραν βέβαια ,αλλά σε λάτρευαν και μόνο από σένα περίμεναν τη λύτρωσή τους από τους Ρωμαίους.
Έτσι και εγώ σκέφτηκα και είπα : αφού οι άνθρωποι λατρεύουν και πιστεύουν στο Θεό, γιατί να μην πιστέψουν και στο γιό του;
Μερικοί βέβαια δεν πίστεψαν, αλλά ο απλός λαός δέχτηκε με ανακούφιση την παρουσία μου και πίστεψε ότι είμαι πράγματι γιός σου. Σιγά σιγά το πίστεψα και εγώ ο ίδιος και πάνω σ αυτό στήριξα τα θεμέλια όλης της δράσης μου.

Όμως τότε , Κύριε άρχισε και ο γολγοθάς μου.
Οι Ρωμαίοι μόλις πληροφορήθηκαν τον σκοπό μου, ότι ήθελα να τους εκδιώξω από
τη χώρα μου αποφάσισαν να με εξοντώσουν.
Τότε απευθύνθηκα σε μερικούς πλούσιους ανθρώπους να βοηθήσουν τον αγώνα μας, αλλά με τα ψίχουλα που μας δώσανε και χωρίς καμιά οικονομική δυνατότητα , το μόνο όπλο που είχαμε ήταν η πίστη μας σε σένα και αυτό μας κράταγε ζωντανούς στον αγώνα μας.
Ο λαός μου όμως πεινούσε , τα συσσίτια μας ήταν πενιχρά και αναγκαστήκαμε να κάνουμε και κάποιες ληστείες .
Κυνηγήθηκα όσο κανένας άλλος εκείνη την εποχή, με απαρνήθηκαν όλοι, τα αδέλφια, η μητέρα μου .
Βέβαια έφταιξα και εγώ που είχα αυτοανακηρυχθεί βασιλιάς της Παλαιστίνης , και παρουσιαζόμουν με υπερφυσικές θαυματοποιές δυνάμεις.
Όμως τότε αυτό ήθελε ο κόσμος , απογοητευμένος από την άθλια και εξευτελιστική ζωή του , ζητούσε σαν λύτρωση τη βασιλεία των ουρανών και εγώ την υποσχόμουν, ζητούσε την ελευθερία του και εγώ την υποσχόμουν, ζητούσε τη συμπαράσταση του θεού και εγώ την υποσχόμουν, ζητούσε την αιώνια ζωή κι εγώ του έλεγα ότι την είχε κιόλας κερδίσει!
Κανένας όμως δεν μπορεί να αρνηθεί ότι αυτό τον κόσμο τον αγάπησα και έφτασα για χάρη του μέχρι το σταυρό.
Με σταύρωσε το ιερατείο , που φοβόταν μη χάσει τα προνόμιά του και τα οικονομικά οφέλη από τις εκκλησίες και οι Ρωμαίοι αξιωματούχοι .
Τελείως αβασάνιστα ο Πιλάτος και με την πίεση του ιερατείου με καταδίκασε για εσχάτη προδοσία και μαζί μου δύο υπέροχους στασιαστές τον Βαραβά και κάποιον άλλον.
- Και εκει στο σταυρό απελπισμένος
Κύριε σου φώναξα * Θεέ μου , γιατί με εγκατέλειψες* και εσύ όπως φάνηκε δεν με είχες εγκαταλείψει τελείως , γιατί μετά από τέσσερις ώρες δυό
φίλοι μου προύχοντες ο Ιωσήφ και ο Νικόδημος , πλήρωσαν τους φρουρούς μου, με
ξεκρέμασαν από τον σταυρό ,με φυγάδευσαν και με περιποιήθηκαν . έγινα καλά και
παρουσιάσθηκα στους μαθητές μου και σ΄αρκετούς οπαδούς και φίλους και όλοι πίστεψαν ότι αναστήθηκα.
Την υπόλοιπη όμως ζωή μου την πέρασα κρυμμένος στη Γαλιλαία , δεν ξαναφανερώθηκα δημόσια στον κόσμο, γιατί αν οι Ρωμαίοι με έβλεπαν θα με ξανασταύρωναν.
Ήταν όμως προτιμότερο να πιστεύει ο κόσμος ότι είχα αναστηθεί και αναληφθεί εις τους ουρανούς για να βρεθώ δίπλα σου.
Το θλιβερό για μένα είναι ότι δεν κατάφερα να φέρω εις πέρας το έργο
μου και να γλιτώσω τον κακόμοιρο τον κόσμο από την αθλιότητα και τη δυστυχία
του εκείνη την εποχή!

- Τώρα τι απέγιναν όλοι όσοι παρευρέθηκαν εκείνο το βράδυ στο σπίτι της Φιλοθέης ας σκεφτεί ο καθένας ότι του ταιριάζει περισσότερο.
Αν θέλει να μάθει την ιστορία όπως την έγραψε ο συγγραφέας , το βιβλίο
είναι :

« Η Δευτέρα παρουσία σε απευθείας μετάδοση »
του συγγραφέα Μπάμπη Τσικληρόπουλου , εκδόσεις Πατάκη.

ο πίνακας είναι " το όραμα του Ιωάννη, του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου "