τις πλάνες του ρομαντισμού.
^ Παρίσι, 9 Απριλίου 1821 -31 Αυγούστου 1867,
(Δεν μπορώ να συλλάβω κάποιο τύπο ομορφιάς, στον
οποίο δεν υπάρχει μελαγχολία.)
(ο πίνακας είναι του Eugène Delacroix (Ντελακρουά) (1798-1863)
ΜΕΘΥΣΤΕ
Πρέπει να ΄ σαι μεθυσμένος. Εκεί είναι όλη η ιστορία:
Είναι το μοναδικό πρόβλημα.
Για να μη νιώθετε το φριχτό φορτίο
του χρόνου που σπάζει τους
ώμους σας και σας γέρνει στη γη, πρέπει
να μεθάτε αδιάκοπα.
Αλλά με τι ; Με κρασί, μεποίηση ή με αρετή, όπως σας αρέσει.
Αλλά μεθύστε.
Και αν μερικές φορές , στα σκαλιά ενός παλατιού, στο πράσινο xορτάρι ενός χαντακιού ,
μέσα στη σκυθρωπή μοναξιά της κάμαράς σας,
ξυπνάτε, με το μεθύσι κιόλα ελαττωμένο ή χαμένο,
ρωτήστε τον αέρα , το κύμα , το άστρο, το πουλί , το ρολόι ,
το κάθε τι που φεύγει ,
το κάθε τι που βογκά,
το κάθε τι που κυλά,
το κάθε τι που τραγουδά,
ρωτήστε τι ώρα είναι ΄ και ο
αέρας, το κύμα, το άστρο, το πουλί , το ρολόι , θα σας απαντήσουν:
« Είναι η ώρα να μεθύστε !
Για να μην είσαστε οι βασανισμένοι σκλάβοι του xρόνου, μεθύστε χωρίς διακοπή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου