Ένα δέντρο , μια καρυδιά μεγαλώνει στον κήπο μας.
Την είχε φέρει και την φυτέψαμε στο χώμα , στην γη μου ,για να έχω και εγώ είπε τότε' ένα δέντρο δικό μου να μεγαλώνει , να αντέχει στα κρύα και τις ανελέητες βροχές του τόπου μου ' στα λιοπύρια των Καλοκαιριών ,' να βγάλει καρπούς , να συνομιλεί μεγαλώνοντας με τον ήλιο, έχοντας συντροφιά τις ελιές ' τις κερασιές, τις ροδακινιές 'τις τζιτζιφιές , τις λεμονιές ....την φύση .
Ο καπετάνιος αργότερα, αφού αποχαιρέτησε την γη του ,σίγουρα θα συνομίλησε με τα δέντρα του , αγκάλιασε με το θολό του βλέμμα όλο το σπίτι και τους δικούς του , ανέβηκε στο πλοίο και χάθηκε στο πέλαγος του αιώνιου πηγεμού.
Όμως η καρυδιά είναι εκεί , ψήλωσε φέτος πολύ ,έβγαλε λίγους καρπούς. Θυμάσαι ψιθυρίζει ;
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου