Ιούλιος , ο καυτός μήνας του Καλοκαιριού .
Η άσφαλτος ζέχνει από τις κάθετες ακτίνες του ήλιου , και τα φρούτα λαχταριστά με δάκρυα που στάζουν νερό βγαλμένα μέσα από την ψύξη,
μας προσκαλούν για τις όμορφες γεύσεις τους .
Στα καραβάκια τα πρωινά σπαρταρούν οι γόπες , οι σαρδέλες, τα κεφάλια ,οι μουρμούρες ( γεμίζει το Ιόνιο πέλαγος τις μέρες του καλοκαιριού) , και όλα τα είδη ψαριών που γνωρίζουμε και απολαμβάνουμε με το κατάλληλο κρασί , μπύρα ή ουζάκι.
Τα περβάζια των παραθύρων γεμάτα πολύχρωμα γεράνια και οι αμμότοποι στις ακτές πλημμυρισμένοι πια με ασφοδέλια .
Τα μεσημέρια , όταν η ζέστη του Ιουλίου σε παραλύει ,
εσύ αντί να απολαύσεις την ραστώνη της χαλάρωσης ,
νοερά φεύγεις , - παιδί , - έφηβη, ΄
και όταν όλη η οικογένεια ξεκουράζεται,
εσύ πηγαίνεις στον κήπο ,που περικυκλώνει το σπίτι ,
μαζί με τον ανθόκηπο .
Πηγαίνεις στις κερασιές από κάτω και πατώντας το κίτρινο χορτάρι ,
απλώνεις τα χέρια και τσαφ τα πορφυρά κεράσια λιώνουν στα χέρια σου!!!.
Τα τζιτζίκια πετούν για τις κορομηλιές και τις ελιές ,που ζώνουν το κτήμα.
Η ευτυχία κάπου εκεί βρισκόταν , στις στιγμές αυτές , μέχρι και το ροχαλητό του πατέρα ακουγόταν ήρεμα και γλυκά .
Ήταν όλοι εκεί , και η ΦΎΣΗ ΟΡΓΊΑΖΕ ΚΑΙ ΠΑΝΗΓΎΡΙΖΕ με όλους μας και εμείς μικρά παιδιά αθώα και ζωηρά εκτοξευόμασταν σε γαλάζια καλοκαιρινά μεσημέρια !!.
Δεν υπήρχαν απώλειες , ο πατέρας αναδίπλωνε τα φτερά του και μας προστάτευε όλους από την κακοτυχιά και ήταν εκεί επιφυλακή κόντρα στον ήλιο , στην βροχή , στην κάθε μπόρα.............
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου