· 

Adios  Commandante

Θρηνεί η Κούβα: Πέθανε ο Φιντέλ Κάστρο
«Η ιστορία θα με αθωώσει»

Το 1955, στις 9 Ιουλίου, στο μικρό διαμέρισμα τηςΚουβανέζας, Μαρίας Αντόνια Σάντσεζ Γκονσάλες, στο Μεξικό, ο Φιντέλ Κάστρο, συναντιέται στις 10 το βράδυ, με τον νεαρό γιατρό, από την Αργεντινή, Ερνέστο Γκεβάρα.

Ο 29χρονος «δικηγόρος του λαού» όπως τον έλεγαν, έχοντας υπερασπιστεί χωρίς χρήματα, δεκάδες συμπατριώτες του, κυνηγημένους από το καθεστώς του Μπατίστα, έχει ήδη επιχειρήσει (πριν από δυο χρόνια, στις 26 Ιουλίου του 1953) την πρώτη ένοπλη εξέγερση, επιτιθέμενος μαζί με τον αδερφό του Ραούλ και μια ομάδα 120 ανταρτών στο στρατόπεδο Μονκάδα. Μια επιχείρηση-καμικάζι που πνίγηκε στο αίμα και έστειλε τους δυο Κάστρο, πρώτα στην φυλακή, κι ύστερα στην εξορία στο Μεξικό. Σε ανάμνηση αυτής της επιχείρησης, το κίνημα Μ26-7, που ευαγγελίζεται την απελευθέρωση της Κούβας.

** Κάστρο και Γκεβάρα μοιράζονται το ίδιο πάθος για την λύτρωση της Λατινικής Αμερικής από τον βάρβαρο ζυγό καταπιεστικών δικτατοριών και κυβερνήσεων που εξυπηρετούν αλλότρια συμφέροντα. Ο Φιντέλ αναλύει την κατάσταση στην πατρίδα του: «Στην Κούβα υπάρχουν διακόσιες χιλιάδες μπόιος (καλύβες από λάσπη και καλάμια) και 400.000 οικογένειες, στην πόλη και την ύπαιθρο, φυτοζωούν μέσα σε ανθυγιεινές τρώγλες, με το 90% των παιδιών να βρίσκονται στο έλεος των μικροβίων. Η ανεργία καλπάζει, το πρόβλημα της κατοικίας στην Αβάνα είναι τεράστιο..........
Τα υπόλοιπα αποτελούν σύγχρονη ιστορία.

** Ο Κάστρο άντεξε δολοφονικές επιθέσεις .Από συνολικά 638 απόπειρες δολοφονίας από τη CIA κατάφερε να επιζήσει ο Φιντέλ Κάστρο για να πεθάνει τελικά σε βαθύ γήρας στα 90 του αφού οδήγησε την πατρίδα του στην πρόοδο , μέσα από θύελλες, αντέχοντας στην απομόνωση και το εμπάργκο των ΗΠΑ.

* *Ο Τσε, που αργότερα έφυγε για να συνεχίσει το όνειρο της επανάστασης στην Κολομβία και στην Βολιβία όπου άφησε την τελευταία του πνοή, κι ο αδερφός του Ραούλ, τον έπεισαν να προσεταιριστεί την Σοβιετική Ένωση.

** Οι δυσκολίες που αντιμετώπισε ο λαός της Κούβας ήταν τεράστιες. Όπως έγραψε κάποτε ο Ισπανός συγγραφέας Μανουέλ Βάσκες Μονταλμπάν «δεν βρίσκεις τίποτα στα καταστήματα αλλά όλοι τρώνε. Όλοι τρώνε, αλλά όλοι παραπονιούνται ότι δεν υπάρχουν τρόφιμα. Ο κόσμος παραπονιέται συνεχώς, αλλά όλοι πάνε στην Πλατεία της Επανάστασης για να ζητωκραυγάσουν υπέρ του Φιντέλ Κάστρο»
** Η ιστορία, άλλωστε, όπως ο ίδιος έλεγε το 1952, τον έχει αθωώσει…
πηγή : ιντερνετ ( «Το Βήμα» (23 Ιουνίου 2002):Οι πρωταγωνιστές της σύγχρονης ιστορίας
Τσε Γκεβάρα (Βιογραφία, Εκδόσεις Καστανιώτης)

^Mοβόρος χαμαιλέων προστατευόμεν-ος , ή- οι

της εξουσίας , και πολλοί της συντεχνίας αυτής ,

που τελικά αυτή ελέγχει και κατευθύνει τον κόσμο και τον κοσμάκη , παρά της συστάσεις των γιατρών , συνεχίζει να "ρίχνουν την αγαπημένη του τροφή < τα πολυποίκιλα χημικά > ,

έχοντας στόχο το κεφάλι ( γιατί πέρασες από την δικαιοδοσία του συγκερκριμένου γιατρού και μέχρι να ξαναπροσφύγεις σ΄αυτόν , έχει καιρό, - ο ,- οι - "σατανάς του ναζισμού " για να ξεφύγει , χτυπώντας σε άλλο μέρος ).

Το άπαν σε αυτούς τους "σκατανθρώπους " είναι να γλυτώσουν την στιγμή του { εγκλήματος }, μεγίστη η παραβατικότητά τους , αλλά ασύλληπτη ,

- θέατρο του παραλόγου η κατάσταση της κρατικής μηχανής , " προστατεύουσα " κατά τα συμβαίνοντα τους "εγκληματίες παραβάτες " και τα θύματα πάντα αφημένα στο χέρι του πανθ΄ορά θεού μας.

Τι να γράψεις πάλι τα συσχετίζεις , συμπεραίνεις , κάτι δεν αλλάζει ΄ τα διάβαζα και σε ένα κείμενο__ του πιτσιρίκου __ - Οι έχοντες τις θέσεις στην κρατική μηχανή εδώ και χρόνια , αφού μετά τον πόλεμο του σαράντα δεν έγινε "κάθαρση " για τους συνεργάτες και πλουτίσαντες με τους ναζί ,

και κατείχαν αυτοί την εξουσία και τα παιδιά τους ,

κυνηγήσανε ότι καλό και προοδευτικό είχε ο τόπος ΄

δεν έφτιαξαν κράτος πολιτικό με θεσμούς και τήρηση αυτών με πάσα θυσία '

σήμερα είμαστε στην τρομακτική θέση να φοβόμαστε για τις ζωές μας

και το τραγικότερο να μην ελπίζουμε σε δικαίωση - απόδοση δικαιοσύνης και συνταγματικών ελευθεριών

( θα χασκογελάσει ο νεοέλληνας αυτάρεσκα ακούγοντας αυτά τα " διανουμενίστικα " και θα γεμίσει το μπαλκόνι του σημαίες ( --- σύμβολα θυσιών αγωνιστών , αγώνων για ελευθερία και σύνταγμα ) , και θα φτύσει όποιον το σπιτάκι του ή την σπιταρόνα του θεωρήσει ότι υπονομεύει.

Πως να ζήσεις σε ένα άνυδρο κόσμο ,με ανθρωπόμορφα σκορπισμένα πια στα σπίτια όλων μας , που σκοτώνουν για να αποδείξουν τον "χαμένο ανδρισμό " τους , με "μοβόρικα - κτηνόμορφα " που γεμίζουν τον κόσμο με εργαλεία θανάτου και δυσωδίας;
Υπάρχει και η άλλη όψη των γεγονότων , όλα να γίνονται βάσει σχεδίου - παροχής όλων των αναγκαίων υλικών και τεχνολογιών , για να εξουσιάζουν οι ομάδες αυτές τους πάντες και όλους τους μηχανισμούς γήινους και εναέριους?
Αλλά πάλι τι κέντρα "μασονίας ", το ονομάζουμε έτσι ελλείψει άλλης γνωστής μυστικής ελίτ , είναι αυτά και τι ναζιστικά πλοκάμια έχουν απλωμένα και κατασπαράσσουν όλους μας και περισσότερο όποιον αντισταθεί στα καινούργια πειράματα των ελεγχόμενων ακουσίως ( δια της βίας εννοούμε) ή εκουσίως( λόγω βλακείας αήττητης ή εκβιασμού) πολιτών;
Γιατί έχουν ανασκουμπωθεί εκ νέου και εκεί που ανυποψίαστος - υποψιασμένος ( αλλά και πόσο αυπνία και χημικά να αντέξει ο οργανισμός ενός ανθρώπου )βράδυ μεσάνυχτα αρχίζει το κυνηγητό του Φρανκεστάιν ΄ από την μηχανή ,που πέρασε με μαρσάρισμα και ξάφνου σταμάτησε ,μια απότομη ησυχία που δηλώνει ότι το κακό έχει βγει σεργιάνι και διψά για μαλακό υπογάστριο και όργανα γεμάτα αίμα( τους τρελαίνει το ανθρώπινο συκώτι ).

Φρίκη ! και έτσι ικανοποιούνται όλοι τους , οι σκοτεινές ελίτ , που ελέγχουν τους λαούς , και κάνουν πειραματόζωα τους ανθρώπους με την εμφύτευση νανοκινητών , που οι απέξω εκπαιδευμένοι " παρανοϊκοί θρασύμαγκες " χτυπούν, που εμπορεύονται τον θάνατο με αόρατα βασανιστήρια , που κανείς δεν τα έχει χειροπιαστά για να τιμωρηθούν , και τέλος ικανοποιείται και ο κανιβαλισμός των εκτελεστών των σχεδίων αυτών .
Όσοι θάνατοι πολλοί πάμπολοι στις μέρες μας περνούν αθώα , "" τι να γίνει ήταν άτυχος , η μοίρα του ήταν μικρή " είναι λάθος , οι πλείστοι έχουν υποκινηθεί από όλα αυτά τα χημικά , τα μαγνητικά και την ανθρωποφαγία της σκοτεινής εξουσίας.
Προσοχή δολοφονούν , κοιτάξτε λίγο με προβληματισμό και πέρα από τα τετριμμένα , που είχαμε μάθει , σε λίγο χρονικό διάστημα θα μας τηλεμεταφέρουν και θα διαβάζουν τις σκέψεις όλων μας, με βαριά λύπη το καταγράφω .
Υ.Γ { θα μας αφήσουν να ζήσουμε; ( αμφίβολο μετά την μεσονύχτια επίθεση ανθρωποφαγίας , τους έχουμε στους χώρους που ζούμε , ε !να μην τους ταΐσουμε < αχνιστά φοβισμένα συκώτια , καρδιές παλλόμενες από τρόμο, κόκαλα που τρίζουν οργή και γαμότο , μυαλά με τρομοκρατημένες εξεγερμένες σκέψεις > .
- Ποιός θα πληρώσει για όλα αυτά;;;

20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
Μάζεψαν τα οδοφράγματα, πλύναν τα αίματα, τα μισά παιδιά πήγαν σχολείο
οι γυναίκες βγήκαν για ψώνια, στη γωνιά ένα καμένο αυτοκίνητο
πλύναν τα ρούχα τ΄απλώσαν στις ταράτσες μυστικά-μυστικά μη φανούνε σαν άλλες σημαίες
κλειστά νοικοκυριά, το κρεμμύδι, η πατάτα, το λάδι
το αλάτι χυμένο στο δρόμο το ίδιο και τ΄αλεύρι,
μες στο ψυγείο το κόκκινο πουλί μ΄όλα του τα φτερά
Απ΄το θάνατο αρχίζουμε - έτσι έλεγε- απ΄το θάνατο αρχίζουμε πάλι
επάνω από τη μεγάλη γκρεμισμένη σκάλα
τι να κάνουμε -είπε- να ξεχαστούμε; θα ξεχάσουμε πάλι;
Σκεπασμένοι στην τρύπια κουβέρτα ως πάνω στα μάτια
λίγο λίγο θα βγάλεις το ΄να πόδι δοκιμάζοντας τον αέρα τη σιωπή το σκοτάδι
αργότερα τα χέρια, τελευταίο το κεφάλι.
Απέναντι η καρέκλα, τα τσιγάρα τα σπίρτα και το φως κολλημένο στον τοίχο
μια τεράστια κίτρινη αφίσα
Ώρα μεγάλη! ώρα σκληρή! ώρα αδειασμένη απ΄την δειλή μακροθυμία των στίχων
εδώ ό,τι πια θα πει θα ΄ναι το αίμα
Ω! κακόφημη ζωή ληστεμένη

22 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

Αργά που μεγαλώνει το μαχαίρι, αυτός που σιωπεί
δεν είναι που δεν έχει τίποτα να πει
δεν είναι τα δώδεκα καρφιά στον τοίχο,  η ακρίδα στο ποτήρι
είναι που περιμένει να ξεσφίξουν τα σαγόνια .

 

 Γιάννης Ρίτσος,  "Ημερολόγιο μιας εβδομάδας" του Πολυτεχνείου.

Τρόμος , τρόμος από επάνω μας , τρόμος από δίπλα μας , τρόμος από απέναντι , τρόμος από τον δρόμο ΄έχουν ξαπολήσει βράδυ παρά βράδυ κάποιους ανεγκέφαλους με τα μηχανάκια και μαρσάροντας στα παράθυρά μας ,τους αναγκάζουν να μας σκοτώνουν τα συνεργαζόμενα κρυμμένα εδώ μέσα στον χώρο μας φονικά θρασίμια.
Γιατί όλα αυτά τα περίεργα κανιβαλιστικά ;
Μα όλοι γνωρίζουν και αντιλαμβάνονται πια ότι κάτι ετοιμάζουν - μόνο οι κυβερνώντες αγνοούν τα πάντα.
Είχα τρέξει στο Τζάνειο νοσοκομείο, όταν ένα πρωινό αντιλήφθηκα κάτι σαν " καρφίτσα " να με τρυπάει προς το μέρος της καρδιάς ΄ διέγνωσε ο γιατρός τότε ότι κάποιο " αντικείμενο " υπήρχε πάνω μου , που λειτουργούσε σαν κινητό , μέθοδοι δηλ., που χρησιμοποιούν μόνο οι έμποροι του υποκόσμου,
Απόψε κάτι δεν τους άρεσε στη ν αντίδρασή μου στους μέσα εδώ κακοποιούς ή
σε κάποιους πολύ πιο υψηλά ιστάμενους και δώσανε το οκέι να με σουβλάνε με εκείνο το αντικείμενο κοντά στην καρδιά ---( εξού οι περίεργοι αναπάντηχοι θάνατοι από καρδιακά ) .
Φώναξα , σιχτίρησα , κατήγγειλα , τίποτα , εκεί , πρέπει να χτυπήσουν για να λειτουργήσει το " ναζιστικό δολοφονικό " δίκτυό τους .
Το πρωί , που δεν θα τους έχει βλάψει αυτούς τους αρουραίους τίποτα μέσα στην νύχτα και μάλλον - σίγουρα τους προστατεύουν και από πάνω , αλλά θα έχει βλάψει εσένα τον άσχετο , αδύναμο πολίτη ( αφού έχεις απευθυνθεί παντού σε όλα τα δικαστικά , πολιτικά ,δικαιώματα του πολίτη , αλλά εις μάτην ) , το πρωί θα σε έχει βρει άυπνο και σκοτωμένο , ένα βήμα πιο κοντά στον θάνατο , συν την ίωση ,που σου είχαν " ψεκάσει " ,
ναι, μη γελάσετε, το αντιλήφθηκα να επικάθεται στον λαιμό μου κάτι σαν σκόνη και βρέθηκες σήμερα αμίλητος και με το λαιμό γεμάτο φλύκταινες του ιού.
( άλλες φορές που είχε μαζικοποιηθεί η ίωση είχα ενημερώσει και το υπουργείο υγείας )
Απορείς για την τεράστια δύναμη , που έχουν , για τα κονκλάβια που τους δέχονται και τους στηρίζουν .

Μύρισε ο αέρας θάνατο και μπαρούτι και η χώρα κοιμάται , αρκεί να μη βλάψουν εκείνους οι " σκατάδες που φτιάξανε τόσα χρόνια" , και να είσαι εσύ ( εγώ ) το θύμα στα δρακουλίσια δόντια τους.