Τετάρτη 20 Απριλίου 2011

Στον Νίκο Παπάζογλου, τον αγαπημένο



Ένας βουβός λυγμός ,
αποχαιρετισμός  στον  Νίκο μας,
στο μπαγλαμαδάκι του,
αποχαιρετισμός στο κόκκινο μαντήλι ,
στα μακριά ανέμελα  μαλλιά,
στο ντέφι που τον συντρόφευε,
στην όμορφη , ευγενική φωνή του,
στον ωραίο άνθρωπο  Νίκο Παπάζογλου.

Ένας βουβός λυγμός ,
σαν κύμα που απόμεινε μόνο του ,

να παρασέρνει άμμο και βότσαλα στην άκρη της θάλασσας ¨

Σένα μεγάλο αυθεντικό τραγουδοποιό -ποιητή,
άνθρωπο με μεγάλη καρδιά και ψυχή,

συνοδοιπόρο στο κέφι και στη λύπη της νιότης μας ,

που περνούσε γρήγορα και βιαστικά.

Και κάπου εδώ σε τούτη την άνοιξη, Κυριακή των Βαΐων ,

μπερδεύτηκαν η "Εαρινή συμφωνία" του Ρίτσου

και η αποστροφή του Σολωμού "Γλυκιά η ζωή και ο θάνατος μαυρίλα"

και ήρθε ένα χαμπέρι βροχερό, πως

"δεν θα γυρίσεις πια" .

Άφησες το μπαγλαμαδάκι κάτω , πήρες το κόκκινο μαντήλι,

 φύσηξες την πουρούδα , χαιρέτησες τον Χορτιάτη

και μέσω νεφών ανέβηκες στο Πάνθεον των Μεγάλων της καρδιάς μας.

Για τα παιδιά , που σ΄ ακολουθούσαν σιγοτραγουδώντας

" ο μοναχός ο άνθρωπος ..., κανείς εδώ δεν τραγουδά κανένας δεν χορεύει,

ακούνε μόνο την πενιά κι ο νους τους ταξιδεύει......"

Φούλη, Όλγα, Νίκο.Βαγγέλη, Σεραφείμ, Σοφία .







1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Θα μας λείψεις πολύ ... όμως έχουμε τη φωνή σου ......αθάνατη.... θα μας συνοδεύει και θα μας οδηγεί στη ρωγμή του χρόνου.
Φωτεινό παράδειγμα το ήθος και η σεμνότητά σου.
Κάποιοι άνθρωποι σαν τον ΝΙΚΟ, απλά δεν φεύγουν ποτέ. θα είσαι πάντα κοντά μας και θα μας συντροφεύεις. Ευχαριστούμε για τις υπέροχες στιγμές που μας χάρισες.
Καλό ταξίδι με το καραβάκι και το μπαγλαμαδάκι σου. Νίκος....