ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ και ο Ποιητής κάθε ματωμένης Πρωτομαγιάς

Ο Ποιητής Γ.Ρίτσος και οι ματωμένες Πρωτομαγιές .

Η ματωμένη Πρωτομαγιά του 1936

Το Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη μια αρχική απεργία των καπνεργατών πήρε διαστάσεις και έγινε πανεργατική.
Μέσα σε λίγες μέρες το απεργιακό κύμα είχε εξαπλωθεί σε Ξάνθη, Αγρίνιο, Κομοτηνή, Σέρρες και Ελευσίνα.
Ο Ι. Μεταξάς σε επίσκεψή του στη Θεσσαλονίκη είναι απόλυτος.
Οι Αρχές πρέπει να χτυπήσουν τους διαδηλωτές στο ψαχνό.
Στις 9 Μάη στη διασταύρωση Εγνατίας και Βενιζέλου από τις σφαίρες των οργάνων της τάξης πέφτει νεκρός ο οδηγός Τάσος Τούσης.
Οι διαδηλωτές εξοργισμένοι τοποθετούν το νεκρό πάνω σε μια πόρτα και τον περιφέρουν στους δρόμους της πόλης σε μια «λιτανεία» - καταγγελίας, διαμαρτυρίας και αντίστασης.
Οι νεκροί θα φτάσουν τους 12 και οι τραυματίες τους 300. Στο σημείο της συμπλοκής θα στηθεί αργότερα το Μνημείο του Καπνεργάτη.
Η μάνα του νεκρού Τάσου Τούση, που πληροφορήθηκε τα γεγονότα, τρέχει, πέφτει πάνω στο νεκρό παιδί της και μοιρολογεί.


Την επόμενη μέρα ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει τη φωτογραφία με τη μάνα που θρηνεί το νεκρό παλικάρι, ενώ γύρω της απλώνεται μια απέραντη ερημιά.



Ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος
Πρωτομαγιά του 1909 ήρθε στον κόσμο, στη Μονεμβασιά, ο Γιάννης Ρίτσος, ο ποιητής της Ρωμιοσύνης, ο ραψωδός κάθε ματωμένης Πρωτομαγιάς στον τόπο μας και στον κόσμο.

10 Μάη του ’36, ο Ρίτσος βλέπει στην εφημερίδα τη φωτογραφία της τραγικής μάνας, διαβάζει τις περιγραφές των αιματηρών συγκρούσεων και συγκλονίζεται.
Όπως θα γράψει αργότερα, κλείστηκε στη σοφίτα του και κλαίγοντας σαν παιδί θα συνθέσει τον «Επιτάφιο».
11 Μάη, το ποίημα δημοσιεύεται στο «Ριζοσπάστη» και την ίδια ώρα εκδίδεται σε 10.000 αντίτυπα, ρεκόρ για την εποχή.
Τόσο γρήγορα εξαντλήθηκε το βιβλίο που η δικτατορία της 4ης Αυγούστου δεν βρήκε παρά μόνο 250 αντίτυπα, τα οποία καίγονται στους στύλους του Ολυμπίου Διός μαζί με άλλα «ανατρεπτικά» βιβλία.

Η Ύβρις(Η κορυφαία στιγμή της οργής, καθώς η Μάνα στρέφεται προς το Θεό)

«…Ω Παναγιά μου, αν ήσουνα, καθώς εγώ, μητέρα,
βοήθεια στο γιο μου θάστελνες τον Άγγελο από πέρα.

Κι, αχ, Θε μου, Θε μου, αν ήσουν Θεός κι αν είμασταν παιδιά σου
θα πόναγες καθώς εγώ, τα δόλια πλάσματά σου.

Κι αν ήσουν δίκιος, δίκαια θα μοίραζες την πλάση,
κάθε πουλί, κάθε παιδί να φάει και να χορτάσει.

Γιε μου, καλά μου τάλεγε το γνωστικό σου αχείλι
κάθε φορά που ορμήνευε, κάθε φορά που εμίλει:

Εμεί ταγίζουμε ζωή στο χέρι : περιστέρι,
κ' εμείς ούτ’ ένα ψίχουλο δεν έχουμε στο χέρι…


1 Μάη του 1944
Η εκτέλεση των 200 της Καισαριανής.
Έργο, χαρακτικό του Τάσσου.

»

Το Μάη του 1963, δολοφονήθηκε ο βουλευτής της ΕΔΑ Γρηγόρης Λαμπράκης.
Δεν ήταν Πρωτομαγιά, αλλά 22 Μαΐου.
Ο Γρηγόρης Λαμπράκης μιλούσε σε συγκέντρωση των "Φίλων της Ειρήνης" για την παγκόσμια ύφεση όταν δέχτηκε επίθεση από άγνωστους με ρόπαλα.
Έξω απ' την αίθουσα ο Λαμπράκης χτυπήθηκε από τρίκυκλο και τελικά εξέπνευσε στις 27 Μαΐου. Ο Λαμπράκης είχε συμμετοχή σε ειρηνιστικές πορείες τον Απρίλιο του 1963 στην Αθήνα, κι ήταν απ' τα κεντρικά πρόσωπα στην εκδήλωση για την Πρωτομαγιά στο γήπεδο του Παναθηναϊκού.
.