Κάποτε ο Νασραδίν Χότζα ανέβηκε ψηλά στο τζαμί
και διεκήρυξε ότι
" είναι ανώτερος από τον Σουλτάνο".
Τον συλλάβανε όμως οι Ζαμπτιέδες (τούρκοι χωροφύλακες) και με κλωτσιές τον πήγαν στον δικαστή, φωνάζοντας
" δεν είναι τίποτα, θα τον κρεμάσουμε αμέσως".
Ο δικαστής τον ερωτά¨τι είναι αυτά που κάνεις Ναστραδίν Χότζα;¨
Ο Νατραδίν λέει - αφέντη δικαστή, ποιός είναι ανώτερος από σένα -;
Ο δικαστής απαντά ¨μα φυσικά ο υπουργός Δικαιοσύνης¨.
Ο Ναστραδιν ξαναρωτά τον δικαστή - πάνω από τον υπουργό Δικαιοσύνης -;
¨Ο Βεζύρης ¨ απαντά ο δικαστής.
- Και πάνω από τον Βεζύρη ξαναρωτά ο Ναστραδίν;
¨Ο πολυχρονεμένος μας Σουλτάνος ¨λέει ο δικαστής.
- Πάνω από τον Σουλτάνο ; ερωτά ξανά ο Ναστραδίν.
Σκέφτεται λίγο ο δικαστής και λέει ¨ο Προφήτης είναι πάνω από τον Σουλτάνο¨.
- Πάνω από τον Προφήτη;
¨Ο Αλλάχ ¨απαντά ο δικαστής.
- Και πάνω από τον Αλλάχ; συνεχίζει να ρωτά ο Ναστραδίν.
¨Το Τίποτα ¨λέει ο δικαστής.
-Ε, εγώ είμαι το Τίποτα -λέει ο Ναστραδίν Χότζα.
ΥΓ¨από τον φίλο Βασίλη¨
10 σχόλια:
Πολύ ωραία η ιστορία σου Δώρα.
Είδες πώς το τίποτα περνιέται για άπαν; Πολύ νόστιμο.
@ νίκο ναι διδακτική θάλεγα, από τη σκοπιά που τη βλέπει ο καθένα μας.
Θέλω να πω τι φιλοσοφική θεώρηση έχει για τη ζωή.
Χάρηκα για την επίσκεψη.
@φαίδων χαίρομαι που αφήνετε το σχόλιό σας στον χώρο μου...
Η ιστορία αυτή ειπώθηκε σε συζήτηση για την αναγκαιότητα της φιλοσοφίας , και στις πολύ μικρές ηλικίες.
Δηλαδή αν πρέπει να διδάσκονται στα δημοτικά κάποια αποσπασματα από τους αρχαίους φιλοσόφους( Αριστοτέλη, Ηράκλειτο, Επίκουρο,κ.α).
Το¨" τίποτα " που παρομοιάζει ο Χότζα το είναι του , εγώ ας πούμε θα το τοποθετούσα στην αποστροφή του Μάρξ για την εκμετάλλευση του καθε εργαζόμενου " είμαι ένα τίποτα, αλλά οφείλω να γίνω τα πάντα" , για να αλλάξω ττς δομές και εξουσίες που μ΄εκμεταλλεύονται και μ΄αδικούν.
Το Τίποτα του σοφού Νασρ ελ Ντιν(αυτό είναι το κανονικό όνομα) θεωρώ ότι ελιναι το Απαν,η κορύφωση της αυτογνωσίας.
@doraf
Ειλικρινά θαυμάζω την ευρηματικότητά σας και τους νοητικούς σας συνδυασμούς. Εμένα δεν μου πέρασε από το μυαλό ότι ο Ναστραντίν Χότζας μπορούσε να έχει προεκτάσεις μέχρι το Μαρξ!
Μια και το ρίξατε στην βαριά φιλοσοφία αντί σχολίου προτιμώ να παραθέσω άλλη μιά ιστοριούλα του Χότζα.
Βρισκόταν στο παλάτι του σουλτάνου ο Ναστραδίν Χότζα,όταν κάποιος έφερε στον σουλτάνο δώρο έναν καθρέφτη. Εκείνος, μόλις κοίταξε τον καθρέφτη, θωρώντας τη μεγάλη ασχήμια του άρχισε να κλαίει για ώρα απαρηγόρητος. Το ίδιο όμως έκανε και ο Ναστραδίν, συνέχισε μάλιστα να κλαίει με λυγμούς ακόμα και όταν ο σουλτάνος έπαψε. Συγκινημένος τότε ο σουλτάνος από τη συμπεριφορά αυτή του Χότζα, τον ρώτησε :
- Ήξερα πόσο αφοσιωμένος μου είσαι, αλλά σήμερα βεβαιώθηκα με το παραπάνω. Πες μου όμως, γιατί συνέχισες να κλαις γοερά, ακόμα και όταν εγώ έπαψα ;
Και ο Χότζα:
- Αφέντη μου, εσύ λίγο είδες το μούτρο σου και έβαλες τα κλάματα. Εγώ ο δούλος σου που σε βλέπω όλη μέρα δεν έπρεπε να κλάψω ποιο πολύ ;
@papsera, πάνσοφος και ανατρεπτικός ο Νασρ Eλ Nτιν κατά τον φίλο vad.
Να μας επισκέπτεσαι συχνότερα.
Η ιστορία σου, Δώρα, θα μπορούσε να είναι η σκέψη του Ρουσόπουλου...
Όσο για την αναγκαιότητα της φιλοσοφίας στη ζωή μας, κάπου την έχουμε παραμελήσει.
Ανάμεσα στα κορναρίσματα και στις αγωνίες της δουλειάς. Δεν την έχουμε ξεχάσει όμως!
Καλησπέρα!
ikor,
ναι το "εγώ είμαι πάνω από τον σουλτάνο" του Χότζα,( σημειολογικά η εικόνα του σουλτάνου παραπέμπει που.....;;)),συνειρμικά μας πηγαίνει και"στον γιό του -αγαπητού ταχυδρόμου-" ,μέσα από Μονές πλούσιες, με ακίνητα, λίμνες διεκδικούμενες κ.τ.λ. άγια συμβάντα στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας.!
Μόνο που η αναζήτηση του Χότζα είναι άυλη και πνευματική, των άλλων όμως φαίνεται ο΄τι είναι πιό γήινη και χειροπιαστή!!!!
Γειά σου ikor.
Δημοσίευση σχολίου