Σάββατο 23 Αυγούστου 2008

μια καλησπερα



στην τσαρικη Ρωσια ενας ευγενης δημοσιευσε σε μια εφημεριδα την ακολουθη αγγελια:


- φευγω για το εξωτερικο και ζητω ενα νεαρο, μορφωμενο, κομψο, που να μιλαει γαλλικα και αγγλικα για να τον προσλαβω ως συνοδο μου.

την αλλη μερα εμφανισθηκε στο αρχοντικο του ευγενους ενας κακοντυμενος γερος και επεμενε να τον δει.
οταν τον ειδε του ειπε:
" εξοχοτατε διαβασα την αγγελια σας.
καθως βλεπετε, δεν ειμαι ουτε νεος, ουτε κομψος.
οφειλω να σας πληροφορησω ακομη οτι δεν ξερω ουτε αγγλικα, ουτε γαλλικα.
ομως, θεωρησα υποχρεωση μου να ελθω να σας πω , οτι δεν μπορω να δεχθω τη θεση που μου προσφερετε!".

*********
την ιστορια αυτη την εχω αλιευσει στην τοπικη εφημεριδα Πρεβεζα .
μου αρεσε και σκεφθηκα οτι ολοι μας θα εχουμε καποιες αναλογες περιπτωσεις να την προβαλλουμε πανω τους.
για σκεφτειτε στην πολιτικη ;
λεω μηπως σας κανει να θυμηθειτε κατι αντιστοιχο με τον συνωστισμο διαφορων υποψηφιων ........ και να μειδιασετε.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Μειδιάσαμε με την ανάμνηση του Αυλωνίτη και του Φωτόπουλου.
Ακόμη μειδιάσαμε –μελαγχολικά- με την ανάμνηση των παλιών θερινών συνοικιακών σινεμά. Που ήταν γνήσιοι και όχι «δήθεν».
Αλήθεια, θυμάστε; Τι πανηγύρι!
Και (μου λέει ο φίλος μου, δίπλα) ακόμα δεν είχαν ανακαλυφθεί και οι «σινεφίλ».