Τετάρτη 20 Απριλίου 2011
Στον Νίκο Παπάζογλου, τον αγαπημένο
Ένας βουβός λυγμός ,
αποχαιρετισμός στον Νίκο μας,
στο μπαγλαμαδάκι του,
αποχαιρετισμός στο κόκκινο μαντήλι ,
στα μακριά ανέμελα μαλλιά,
στο ντέφι που τον συντρόφευε,
στην όμορφη , ευγενική φωνή του,
στον ωραίο άνθρωπο Νίκο Παπάζογλου.
Ένας βουβός λυγμός ,
σαν κύμα που απόμεινε μόνο του ,
να παρασέρνει άμμο και βότσαλα στην άκρη της θάλασσας ¨
Σένα μεγάλο αυθεντικό τραγουδοποιό -ποιητή,
άνθρωπο με μεγάλη καρδιά και ψυχή,
συνοδοιπόρο στο κέφι και στη λύπη της νιότης μας ,
που περνούσε γρήγορα και βιαστικά.
Και κάπου εδώ σε τούτη την άνοιξη, Κυριακή των Βαΐων ,
μπερδεύτηκαν η "Εαρινή συμφωνία" του Ρίτσου
και η αποστροφή του Σολωμού "Γλυκιά η ζωή και ο θάνατος μαυρίλα"
και ήρθε ένα χαμπέρι βροχερό, πως
"δεν θα γυρίσεις πια" .
Άφησες το μπαγλαμαδάκι κάτω , πήρες το κόκκινο μαντήλι,
φύσηξες την πουρούδα , χαιρέτησες τον Χορτιάτη
και μέσω νεφών ανέβηκες στο Πάνθεον των Μεγάλων της καρδιάς μας.
Για τα παιδιά , που σ΄ ακολουθούσαν σιγοτραγουδώντας
" ο μοναχός ο άνθρωπος ..., κανείς εδώ δεν τραγουδά κανένας δεν χορεύει,
ακούνε μόνο την πενιά κι ο νους τους ταξιδεύει......"
Φούλη, Όλγα, Νίκο.Βαγγέλη, Σεραφείμ, Σοφία .
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)